Nisa HEBAT
Mula2, aku xde terniat langsung nak tau ape2 kisah yang dah lepas. Yela, benda dah lepas, watpe nk tau... Tapi, after dengar pelbagai version smlm, rasa cm best plak. Ye r, dapat r tau sape sebenarnya tikam dari blakang, sape yang muka suci hati taik, sapa yang ikhlas dengan aku dan siapa yang tidak....

Sedih. Sebab rasa macam bodoh. Ada sorg nih, aku tak sure ape salah aku dengan dia. Yang pasti, aku xpernah ada ape2 masalah ngn dia, even nak sembang ngn die pon amat jarang! Boleh dikatakan xpernah weyh... Paling lebih pon, abes kelas, aku senyum je kat die, then hye2 sket, n dats all. Aku xpernah duduk semeja atau baring sekerusi dengan dia. Sedar2 je, die burukkan aku kat orang lain. Cakap jgn rapat sgt ngn aku pasal aku ada tlg sekor minah ni menjayakan kerja2 blog beliau. Alahai...... Sedih! Bukan aku nak sedih ape, tp mengenangkan sikap orang macam ni aku rasa xrugi aku sekadar hye2 ngn dia je sepanjang idop aku. Iskkkkk siap dlu aku pnh dgr cter ar, die kata senyum aku kat dia tu, FAKE! wtf lah. Opsss tapi xleh nk salahkan dia, die pon bkn kenal sgt aku. So, dia xtaw yg aku mmg ske senyum, bukan buat muka langsi bila jmp orang. Haihhhh aku xde r nak saket2 ati sangat pasal nih, tapi kalo ko rasa aku ni xsebaik cm ko, xpyh la nk FAKE depan aku. Annoying. Stlye aku, suka cakap suka, xsuka ckp xsuka. Senang. Xde nak saket2 ati. Enough.


Ni lah kan...kadang2 kita xbuat salah pon ngn orang. Xbuat ape2 pon! Even nak sebut nama die pon x! Suddenly je, jadik macam tu. Heh! Tapi ye r, tu suma kisah dulu2 yang aku baru tau smlm. Nak saket ati pon xguna, lg2 pada orang yang sebaik dia, sesuci dia, selembut lemah dia! Aku ni lain r, kasar, berlagak plak, kuat mencarut lagik. So, aku xlayak nk mencik2 orang ni, tmbh lagi orang tu semulia dia.


Lagi satu topik yang dibincangkan smlm, FAKE. Perlu ke FAKE? Depan orang ni, kau tunjuk kau semayang xtinggal, ko kuarkan hadis2 kau, kau jaga adab dan tatasusila. Syukur alhamdulillah.. Tapi depan orang lain, masyaallah! Jangan cter arh.... Dialah syaithonirajim! Aku penah kena weyh ngn orang mcm nih! Mula2 kenal, engkaulah raja, engkaulah dewa. Dah lama kenal, kaulah syaitan, kaulah beban.... Serius! macam ape je.
(nak mencarut, tp xleh, nnt ada yg marah!;p)

Entahlah....ada gak kawan yang gunting dalam lipatan. Puas aku tolong. Puas aku gelak ketawa ngan dia. Puas aku hang out, chill sama2, tgk wayang, bpoya2 bagai. Sedar2, dia wat palat ngn aku. Perghhh memang pedih ar weyh. Rasa cm 'susu aku bagi, asid kau balas'. Kalau dah menda aku xbuat die ckp aku buat, menda aku xckp die kata aku cakap, tp dlm masa sama buat baik ngn aku, aku pon xtaw r nk ckp cmne.... Come on la, kita kawan2... Nak mengumpat menda biasa, tapi jgn smp nk jatuhkan maruah kawan2 r weyh. Maruah!! Kalau maruah kau orang sepak2, pe kau rasa? Seronok? Lepas hal tu jadi, seriusly, aku dah totally stop percaya orang 100%. Pe guna jadi kawan baik kalau maruah kawan kau pijak? Apa guna jadi kawan kalau burukkan kawan2 sendiri. Tapi nasib baek, atas sikap aku yg lebih straight to the point nih, aku ngn dia dah ok. Cuma untuk letakkan kepercayaan aku pada dia, mungkin dah jadi mustahil. Yela, dah orang jaja hal aku kat orang lain, orang yg xde kaitan ngn aku lak 2, mmg palat lah! Sabar... Sabar... Sabar.


Hari ni, susah cari kawan, tpi senang jmp gunting dalam lipatan. Biarlah apa orang nak kata, aku hidup dalam dunia aku sendiri. Dunia yang aku cipta sendiri. Orang mintak tolong, aku tolong. Orang nk luahkan masalah, aku dengar. Orang nk bercerita, aku tadah telinga. Harapnya nanti, orang2 ni la nanti yang akan tolong aku bila aku susah. Yang mendengar bila aku nak meluahkan. Yang menadah bila aku nak bercerita. Bukan sekadar nak gunakan kawan bila kesusahan, dan lawan bila kesenangan. Bukannya kawan yang claim pe dia bg kat aku, sedangkan xsedar pe yg dia amik dari aku. Yelah, kawan2 ni, kalau dua tiga ringgit nak berkira, myb in future kawan baik aku sepatutnya buku resit sahaja!


*chill*chill*chill*

Labels: edit post
0 Responses